Dag 11 - chasedag

Deze dag hebben we een vervelende start. Als we buiten tegen negenen staan te wachten komt er een dame haastig aangelopen en legt uit dat er een iemand is gevallen bij de trappen. We sprinten er naar toe en het blijkt Jade te zijn. Ik zie onmiddellijk dat het fout is, de enkel staat er helemaal verkeerd aan. Al snel is er een ambulance en gaat ze richting ziekenhuis. In afwachting van verder nieuws gaan we naar de Walmart voor wat boodschapjes. Af en toe druppelt er nieuws binnen, en net als we richting het westen rijden komt het bericht binnen dat Jade drie botten gebroken heeft. Ze moet worden  geopereerd en krijgt ook wat plaatwerk krijgt. Een paar minuten later komt er nog een nabrander: naast de drie gebroken botten in dr linkervoet heeft ze ook in haar rechtervoet een bot gebroken :-(.

Anyhow... de shows goes on....het kaartje voor vandaag ziet er als volgt uit:

Tornadokans

We kunnen niet helemaal in de ideale positie (ZW Kansas) komen, maar we proberen natuurlijk wel het beste er van te maken. We rijden dus verder west om in de Texas panhandle te gaan chasen.

Rond twee uur rijden we voor de zoveelste (6?7?8?) keer door het plaatsje Childress heen, dat blijkbaar erg centraal ligt voor onze chases. We doen daar een pitstop. Op dat moment is er op de radar nog niets te zien. We gaan verder in noordelijke richting en rond half drie is de eerste bui te zien. Die ligt op een klein uur rijden. We rijden er met ietwat meer dan gemiddelde snelheid heen.

Tegen half vier zijn we bij de bui en maken we de eerste fotostop. Dat is net ten noorden van het plaatsje Canadian. Dat we goed zitten kunnen we direct zien: de hele berm staat vol met chasers. De bui heeft een mooie structuur! Yeah! We maken wat foto's en videopnames van de achterkant van de bui.

We verplaatsen dan iets naar het noordoosten voor een volgende serie foto's en video.

Na een minuut of 5 gaan we ook hier weer weg voor een volgende stap. We zijn echter nog maar net onderweg als de magische woorden Tornado door John over de radio wordt geroepen. Op vier uur zou ie te zien moeten zijn. Ik wend mijn blik die kant op en zie onmiddellijk dat het zover is: de eerste tornado van tour2!
We stoppen zodra het kan. Helaas staan er wel bomen voor, maar dat zij zo. Iedereen springt uit de van. Gedurende een minuut of 5 gaat de tornado over van bijna een wedge naar een rope. Magistraal om mee te maken!

Nadat ie verdwenen is gaan we iets zuidelijker op een heuvel staan om te kijken wat er nog meer uit deze bui voortkomt. De bui blijkt nagenoeg stil te hangen. Uiteindelijk staan we twee uur op dezelfde plek. En we zien NOG 2 keer een tornado. Niet zo magistraal als de eerste misschien maar ze tellen.

Later (ergens begin juni) meer, zorgvuldiger geselecteerd en nabewerkt. Uiteraard volgt er dan een update via de bekende kanalen.

Na het kijken van wat bliksems op afstand, sluiten we dag af met een nazit en een biertje. Het was een geweldige dag.

Morgen een slight-risk dag