Dag 3 - chasedag

Na gisteren belooft het vandaag ook weer een chasedag te worden. Yeah!

Een uur eerder dan normaal verzamelen bij de van's. Vandaag gaat het richting Amarillo (ja, van het liedje) in de Texan panhandle.  Het weerkaartje zit er als volgt uit:

Even later zitten we bij de Subway voor een prima broodje ei met bacon. Rond 10-en rijden we alweer over de interstate in noordelijke richting.

We crossen een flink eind naar het noorden. Net boven Lubbock vinden we een plaats bij -uiteraard- een benzinepomp en een MAC om de ontwikkelingen verder af te wachten. Terwijl we daar staan probeer ik Charles wat te helpen met wat PHP en Javascript zaken voor het tonen van onze locatie op de online kaart.

The waiting game

Clipsy speelt op z'n viool 

Rond 15:45 krijgen we het sein van "nog 5 minuten". Onze target wordt een bui die zich op dat moment nog ten westen ligt van Amarillo.

Texas: groot in graan

Soms is geluk dichterbij dan je denkt

Kleine canyon

Rond vijfen bereiken we de bui aan de achterzijde. We gaan we er dwarsdoorheen en daarmee is de tweede corepunch een feit. Het duurt best even voor we voor de bui zitten, die overigens van het HP (High Percipitation) type is. We krijgen dus weer massa's regen en hagel over ons heen. Een keer voor de bui is het erg mistig. Dat valt me wel op aan tour2: de buien lijken minder structuur  te hebben en veel meer neerslag. We rijden nog minimaal een half uur, onder andere door het plaatsje Claude, en het blijft mistig. Jammer, want zo kunnen we de aankomende bui niet zo goed zien.

We doen een korte stop bij een benzine-station. Buiten is het knap koud, en nog steeds mistig. Dit komt door het voorbijtrekkende koufront laat ik me vertellen.

Na wat kleine inkopen gaat het weer verder, dit keer zuid. Dat betekent dat we opnieuw dwars door de bui gaan, en dus opnieuw heel veel regen over ons heen krijgen. Er is niets zo saai als door de regen rijden dus werk ik mijn werkmailbox uit verveling maar af. Na een klein uur zijn we dan eindelijk uit de regen en krijgen we eindelijk redelijk zicht op de storm. Ik persoonlijk zie er niet veel meer in, maar het is kennelijk nog niet over volgens Charles. Er bekruipt me een gevoel dat we iets proberen te vinden wat er niet is en ook niet meer zal komen.

The whales mouth

We stoppen nog een keer voor een foto. Ook hier valt de kou weer op. Ik maak een panootje, althans dat wil ik, maar de camera vindt het maar lastig onder deze omstandigheden. Uiteindelijk lukt het dan toch. Om ons heen staan en rijden de nodige andere stormchasegroepen. Zo in het veld kom je elkaar best vaak tegen.

Om acht uur is het dan toch chase over. We eten voor de verandering bij Arbys, althans dat deel van de groep dat in van2 zit. Bij Arbys onmoeten we de voormalige crew van de TIV2, die nu hun eigen tourcompany hebben.

Omdat we gesplistst zijn moeten we bij de motel nog bijna een uur wachten voordat we naar binnen kunnen (communicatie blijft een aandachtspuntje bij Cloud9). Het motel is overigens een Super8, opnieuw in Childress (waar we zondagnacht ook al sliepen).

Al met al een chase dag die busted is. Ook dat hoort er bij. Morgen is er een slight-risk kans in het gebied waar we vandaag vandaan zijn gekomen. Wat de strategie wordt weet ik nog niet. We moeten in eerder geval weer vroeg verzamelen.